יום ראשון, 29 בינואר 2012

אהרוני זוכט נישט קיין בזיונות און ווארענט דעם עולם נישט מיטפארן מיט אים קיין ישראל

א מאל אזא נסיעה פלעגט מען פלאנען און מיטנעמען אן עולם באווייזן וואס עס הייסט א מלכות. היינט ליידער איז א מצב וואס מען קען דאס מער נישט באווייזן דאס קאסט א וועלט מיט געלד און עס איז גארנישט אזוי לייכט צו באווייזן. דעריבער שפילט מען דאס שפיל מיט אידישקייט, מען זאגט נישט דעם גראבן אמת, אז צוליב דעם פינאנסישן מצב מוז מען דאס מאכן אין א קליין אויפן, נאר נגידים זאלן פארן, נאר מען מאכט פון דעם אידישקייט, ער וויל נישט אז דער עולם זאל 'חלילה' קאליע ווערן, קומען קיין ישראל, און כאפן התפעלות פון די ציוניסטישע מדינה, דעריבער ווארנט ער דעם עולם נישט מיטפארן

עס איז איינע פון די גרעסטע געלעכטער. זיין פעטער ר' יואל האט נישט געמאכט דעם חשבון און נישט גע'אסור'ט אויף זיין עולם מיטקומען צוליב חשש אז מען וועט כאפן התפעלות פון די מדינה. אויך אויך נישט זיין טאטע האט געמאכט די סארט חשבונות, ביידע פלעגן פארן און אין גרויסן. דער הבדל איז, אז בשעתו איז דאס גרינגער געווען און היינט קאסט דאס א מטבע, און זיינע שטיצער וועלן נישט ליעב האבן ער זאל ארויסווארפן אזויפיהל געלד פאר אזא נסיעה, אין דערצייט וואס עס איז שווער אויסהאלטן די מוסדות

צודערצו מאכט ער נאך א חשבון, טאמער פארט דער ברודער זיינער קיין ישראל צוויי מאנאטן שפעטער, און ער וועט מיטברענגען א גרעסערן עולם וואס וועט מען זאגן, מען וועט זיכער זיין אז דער ברודער האט מער חסידים און זענען מער צוגעבונדן צו אים. האט ער מקדים געווען רפואה למכה, געווארנט געזאגט אז ער לאזט נישט פארן, און צו דעם אריינגעווארפן דעם חשש פון קאליע ווערן אין ישראל, אזוי וועט ער קענען שפעטער זאגן אז דער ברודער האט קאליע געמאכט אזויפיהל אידן מיט די טומאה הציונית, און אזוי שפילן דאס שפיל

אזוי איז דאס היינט, ווען אזא סארט רבי זאגט עפעס, דארף מען הערן וואס עס ליגט צווישן די ווערטער, דעם אמת ליידער וועט מען נישט זאגן